‘Ik verloor mijn magie na uitbesteden logistiek’

Wanneer je als kleine webwinkel langzaam uit je voegen groeit, is het uitbesteden van de fulfilment vaak het eerste wat gebeurt. Je kan dan efficiënter werken en sneller je omzet vergroten. Maar er zit ook een keerzijde aan, zo ontdekte de Belgische designer en webwinkelier Bert Dries.

Bert opende in 2011, vanuit zijn slaapkamer, een webshop op zijn website Musketon.com. In deze online winkel verkocht hij zelf ontworpen t-shirts in beperkte oplages. In het begin verkocht hij zo twee à drie bestellingen per week en haalde hij plezier uit het feit dat hij mensen blij maakte met zijn creaties. “Mensen kochten niet alleen een sweater of t-shirt. Ze kochten ook een verhaal. Ik deelde mijn ontwerpproces via social media en vroeg ook om eerlijke feedback. Mensen voelden zich betrokken bij het proces”, zo blikt hij terug op die tijd.

Persoonlijk ingepakte doosjes

Bert deed zelf de fulfilment. Elk pakketje werd gecustomized, voorzien van een persoonlijk briefje of tekening en daarna voorzichtig ingepakt. “Ik investeerde geld in kleine details, waarvan iedereen zei dat ik het niet moest doen. Maar ik maalde niet om hun advies. Ik wilde gewoon iets anders doen.”

Nadat de jaren verstreken, focuste Bert zich meer en meer op volume en het ontwerpen van dingen die hij kon verkopen, in plaats van focussen op de ervaring van het runnen van een webwinkel of het ontwerpen van producten. “Een grote fout. Op het hoogtepunt verkocht ik 350 items per week. Dat is financieel gezien fantastisch, maar het was niet zo goed voor de ervaring.”

Constante druk om meer te verkopen

Door het grote volume orders besloot de Belg het verzenden van de bestellingen uit te besteden. “Klinkt logisch? Voor sommige mensen wel, maar voor mij niet”, aldus de designer. Hij voelde een constante druk om méér producten te verkopen om zo een bepaald volume te behalen dat nodig was om de fulfilmentdienst het geld waard te maken.

Maar door deze druk verloor Bert zijn creativiteit en verloren zijn designs hun ‘magie’. Elk shirt dat hij op de markt bracht, werd nog generieker dan de vorige. En ook de verpakkingen werden plots standaard. “Het enige wat er nog toe deed, was het product zo snel mogelijk van punt A naar B krijgen.”

Te grote voorraad

Als gevolg van dit alles, werkte Bert ook niet meer met ‘limited editions’. Zodra hij merkte dat een bepaald artikel goed liep, bestelde hij er meer van en ging hij door met verkopen. Uiteindelijk ontplofte het in zijn gezicht. De Belg was bezig met zoveel verschillende producten en voorraad, dat hij de controle verloor. “Sommige artikelen verkochten opeens niets meer. Met als resultaat een te grote voorraad.”

Weer terug naar de basis

“Ik was niet langer een artiest met een kleine webshop die dingen verkoopt aan mensen die het verhaal erachter waarderen. Ik was een kledingmerk geworden. Ik kon me niet meer op mijn passie richten en was voortdurend bezig met mijn webshop.” Dit jaar besloot Bert dan ook om alles anders te doen. Hij wilde zich niet langer blindstaren op volume draaien. Hij wilde zich weer focussen op het creëren van dingen, die zowel qua design als kwaliteit goed zijn. “Ik ben een artiest, geen miljoenenbedrijf. Ik wil me focussen op de shop als een artiest en ik wil niet langer die druk voelen.”