‘Klik hier’ ouderwets en inefficiënt, of niet?

Als webwinkelier doe je er natuurlijk alles aan om gebruikers te laten klikken op je artikelen. Nu kun je dit bereiken door een goed design, duidelijke buttons en verleidelijke pagina´s met wervende teksten. Maar zelfs anno 2012 worden die nog regelmatig afgesloten met ‘klik hier’. Kan dat nou niet beter?

Klik hier zoooooo 1995
Klik hier stamt zo’n beetje nog uit de tijd van hello world en welcome to my homepage. In de dagen dat grote websites nog onder een subdomein van Geocities hingen en alleen te vinden waren als je in Altavista een van de keywords metatags van een pagina intypte.

Inmiddels surfen we vooral op tablets en mobieltjes en tappen we vaker dan we klikken. We zoeken sites met Google, die in plaats van metatags weer veel gebruik maakt van anchor-teksten. De woorden waarmee een site gelinkt wordt. Als je dat beseft, is het vreemd dat er nog zo vaak ‘klik hier’ op het internet voorkomt. Het kan toch veel beter?

Zelfs grote webwinkels als Cosmox of Free Records Shop gebruiken nog regelmatig klik hier op de voorpagina.

Het kan echt beter!
Tenminste, dat zegt Anthony Tseng van UX Movement, een blog over ontwerpen die zijn gericht op gebruikerservaring (UX design). Hij claimt dat veel designers de neiging hebben om de woorden ‘click here’, of in het Nederlands ‘klik hier’,  te gebruiken als ze willen dat mensen op de links klikken, maar dat je moet weten dat het gebruik van deze woorden effect kan hebben op hoe gebruikers jouw interface ervaren.

‘Klik’ legt te veel de focus op je muis
Door het gebruiken van het woord ‘klik’ bij je link neem je de aandacht van de gebruiker weg van jouw interface en verplaats je die richting de muis. Maar dat hoeft niet. Internetgebruikers weten namelijk wat een link is en hoe ze hun muis moeten gebruiken. Het is dus onnodig om de aandacht te verplaatsen naar de benodigde technieken die nodig zijn om een link te openen.

Door dit te doen verminder je ook nog eens hun ervaring van de interface, omdat het hun aandacht er (voor eventjes) vanaf haalt. In plaats van dat ze zich focussen op je interface en de daarbij behorende inhoud, verlegt ‘Klik hier’ de aandacht richting de gebruiker en zijn muis. “En niet te vergeten, je kan ze ook dom laten voelen door de suggestie te wekken dat ze niet weten wat een link is of hoe ze een muis moeten gebruiken.”

Tseng raadt dan ook aan om in plaats van het woord ‘klik’ te gebruiken, te zoeken naar een werkwoord dat betrekking heeft op de door de gebruiker uit te voeren taak. ‘Klik’ laat mensen denken aan hun muis. Maar een ander, beter werkwoord laat mensen denken aan hun taak. Het houdt ze zo betrokken bij de inhoud en gefocust op het gebruiken van de interface en niet zozeer hun muis.

‘Hier’ verbergt waar gebruikers op klikken
We hebben het nu gehad over het woordje ‘Klik’, maar het woordje ‘hier’ is ook niet een al te beste. Het verbergt namelijk waar gebruikers op klikken. Hier zegt niks. Ja, het zegt waar de link staat. En soms is door de gehele zin te lezen wel duidelijk wat erachter de link staat, maar wanneer men alleen naar die blauwe tekst kijkt, is niet duidelijk waar de link naartoe leidt. En dus moeten ze de gehele context lezen en kunnen ze niet al klikken omdat ze alleen al door het lezen van de link-tekst weten waar het over gaat.

Als je meerdere links in je tekst hebt staan en je hebt ze allemaal begeleid door de woorden ‘hier’, ‘ hier’ en ‘hier’ laat je de gebruiker nog meer moeite doen. Hij moet dan namelijk alle links openen om te zien in hoeverre ze van elkaar verschillen. En als hij een van de links wil doorsturen of kopiëren, dan moet hij ze eerst wéér allemaal openen om zich te herinneren om welke ´hier´-link het nou eigenlijk ging. Beter doe je eraan om de links te labelen, met iets wat beschrijft waar de gebruiker op gaat klikken. Dit maakt het voor hem gemakkelijker om die links van elkaar te onderscheiden.

Het gebruik van het woord ‘hier’ om je links erbovenuit te laten komen is sowieso onnodig, want links worden al op een onderscheidende manier getoond. In 99 van de 100 gevallen namelijk doordat links onderstreept en blauw van kleur zijn.

Hoe het dan wel moet
Volgens Tseng zijn er diverse manieren waarop je wél goed kan linken. Een daarvan is het linken naar zelfstandige naamwoorden (in plaats van werkwoorden). “Concrete zelfstandige naamwoorden zijn de beste, omdat dit dingen zijn die gebruikers kunnen beleven met hun zintuigen. Dit geeft hen een beter idee van wat ze kunnen verwachten bij het aanklikken van de link, in tegenstelling tot wanneer je naar iets abstracts linkt. Eigennamen zijn ook goed, omdat ze unieke identiteiten vertegenwoordigen die van zichzelf al opvallen.”

Vermijd dus het verwijzen naar een link met alleen maar werkwoorden, omdat die vaag zijn en de gebruiker geen duidelijk beeld geven van wat hij kan verwachten. Door het gebruiken van zelfstandige naamwoorden kunnen gebruikers de links makkelijker scannen en weten ze in een split second waar ze op gaan klikken, zonder dat ze de hele alinea of zin hoeven te lezen.

Een andere suggestie die Tseng doet is om met je link-tekst zo specifiek mogelijk naar de inhoud te verwijzen. Dus als je linkt naar een artikel of boek, gebruik dan niet de woorden ‘artikel’ of ‘boek’, maar zet de link achter de titel van het desbetreffende artikel of boek. Ook dit geeft gebruikers meer informatie over waar ze op gaan klikken.

Een andere tip van de blogger is om je zinnen zo te formuleren dat de zelfstandige naamwoorden waarnaar je verwijst aan het eind van de zin staan. Dit zorgt ervoor dat de link gemakkelijker te spotten is, omdat gebruikers de link direct zien wanneer ze klaar zijn met het lezen van de zin. En hierdoor kunnen ze gelijk actie ondernemen in plaats van dat ze eerst weer terug moeten en op zoek moeten naar de link ergens aan het begin of in het midden van de zin.

Is ‘Klik hier’ echt zo slecht?
‘Klik hier’ is volgens Tseng uit den boze, maar in een reactie onder zijn blogbericht zien we een verwijzing naar dit artikel, van user interface-designer Dustin Curtis. Hij plaatste onder zijn artikelen een linkje naar z’n Twitter-profiel en deed dat een aantal keer op verschillende manieren.

De zin “I’m on Twitter” (waarbij het onderstreepte leidde naar z’n Twitter-profiel) leidde tot een clickthrough-ratio van 4,70%. De zin “Follow me on twitter” (let ook op de kleine letter t!) scoorde een 7,31%, de iets gewijzigde zin “You should follow me on twitter” haalde de 10.09%, terwijl “You should follow me on twitter here” het met 12,81% nog beter deed. Het woordje ‘here’ blijkt dus toch wonderen te doen voor het aantal mensen dat op het linkje naar z’n Twitter-profiel klikt!

Wat zijn jullie bevindingen met het bewust wel/niet gebruiken van de woorden ‘klik hier’ als je wil dat mensen op een linkje klikken?