Icecat: ‘Eigen cryptocoin biedt groei-mogelijkheden’

Icecat werkt momenteel aan een eigen ICO, een soort beursgang voor de lancering van een eigen cryptocoin. Deze worden meestal uitgegeven door startups die hiermee veel geld willen ophalen, maar voor Icecat zitten er meerdere redenen achter. Ecommerce News ging tijdens de Webwinkel Vakdagen met CEO Martijn Hoogeveen in gesprek over de doelen die het hiermee wil bereiken.

Met een ICO, wat staat voor Initial Coin Offering en vergelijkbaar is met een IPO waarmee een beursgang wordt voorbereid, wil Icecat een eigen digitale valuta lanceren. Bekende digitale munten, ook wel cryptocurrencies genoemd, zijn de Bitcoin, Ethereum en Ripple. Maar daarnaast zijn er inmiddels vele honderden andere digitale munten ontstaan en met de ICO van Icecat wil het bedrijf er dus nog eentje aan het lijstje toevoegen.

‘Eigen valuta kan veel processen automatiseren’

Cryptocurrencies zijn hot, maar met name onder startups die daar veel geld mee willen ophalen. Onder gevestigde namen wordt er vaak minder positief naar gekeken. Het wereldje wordt vaak een piramidespel genoemd, waarbij bedrijven of mensen die veel van deze munten hebben deze alleen kunnen verzilveren als ze nieuwe ‘fools’ kunnen vinden die ook instappen in de wereld van de cryptocurrencies.

Martijn Hoogeveen, CEO bij Icecat, legt aan Ecommerce News uit dat het ophalen van geld niet de reden is waarom het is geïnteresseerd in een ICO. “Onze interesse is grotendeels tweeledig. Ten eerste kunnen we met een cryptocoin een eigen markt creëren waarbij vraag en aanbod de marktprijs van onze cryptocoin bepalen. Daarnaast kan het voor ons heel veel werk automatiseren.” Het bedrijf koopt momenteel veel data in, valideert en organiseert het en verkoopt het vervolgens door aan vele afnemers.

‘Veel rompslomp bij voorfinancieren van data’

Het voorfinancieren van alle data betekent niet alleen een grote druk op de liquiditeit, het betekent ook veel digitaal papierwerk. Icecat is een bedrijf dat productdata levert, bijvoorbeeld aan webwinkels. Het is dus de stap tussen de producent en de consument die op zoek is naar extra informatie over producten. Doordat Icecat overal allerlei informatie van producten verzamelt kan het retailers, groothandels of andere schakels helpen met het verrijken van hun productdata.

Want met name bij dat verrijken ontstaat waarde. Zo kan een leverancier iets vertellen over een product, maar vaak is er meer informatie beschikbaar. En dan wordt het lastig om dat te valideren en goed te structureren. Want wat de een rood noemt, noemt een ander bordeaux, en wat in Europa een shirtje in de maat medium is, is in een ander werelddeel – of zelfs land – een large of juist small geworden.

Icecat verzamelt dus zelf veel data, maar koopt het ook regelmatig in bij automatiseringsclubs die eveneens data verzamelen. Deze zogenaamde ‘scrapers’ struinen continu gegevens af op zoek naar data, en leveren dit aan Icecat die vervolgens de data controleert en organiseert, zodat de consument straks ziet dat een shirtje met kenmerk bordeaux niet uit een stad uit Frankrijk komt, maar een bepaalde kleur heeft.

“Het is al veel werk bij een paar miljoen, en we willen naar een miljard”

Momenteel heeft het bedrijf tussen de 6 en 7 miljoen datasheets, maar Martijn heeft de ambitie om binnen drie jaar naar de honderd miljoen te groeien en om over tien jaar de grens van een miljard datasheets te bereiken. Veel data blijft hetzelfde, maar sommige producten veranderen ook elk jaar. Het gaat dan om een enorme bak aan informatie en dat moet voor 100 procent perfect zijn geautomatiseerd.

Martijn is dus vooral op zoek naar een oplossing om de scrapers continu te kunnen betalen en afnemers in te laten kopen. Daarnaast zoekt hij een oplossing voor koersverschillen tussen valuta van verschillende landen. Een eigen cryptocoin zou een soort interne markt kunnen creëren waarbij scrapers geautomatiseerd coins kunnen verzamelen door productdata aan te leveren en waarbij afnemers geautomatiseerd betalen via voorgefinancierde coins.

‘Cryptowereld is natuurlijk complexer dan dat’

In een notendop is Icecat dus op zoek naar een eigen marktplaats. Een digitaal en geautomatiseerd systeem dat afnemers de mogelijkheid biedt om direct iets te kopen of te verkopen zonder dat hier de rompslomp van een financiële transactie aan te pas komt.

Het klinkt simpel, toch kan het nog wel even duren voor de coin van Icecat een feit is. Volgens Martijn komt er wel meer bij kijken. Om te beginnen met de reputatie van de onderneming. Zowel bij afnemers als bij de autoriteiten. “Een bedrijf dat denkt aan een ICO zal eerst eens met zijn bank moeten praten.”

‘We zullen de koers stutten met eigen reserves’

Het is een feit dat niet alle ICO’s even zuiver zijn. Het wordt gezien als een wereld voor cowboys en criminelen en dat is niet zonder reden. Om die reden twijfelt Martijn sterk of hij iets te maken willen hebben met het bestaande wereldje van cryptocoins. Verder wil hij een intrinsieke waarde aan de coins verbinden, zodat niet alleen vraag en aanbod de koers bepalen. “We zullen de koers stutten, bijvoorbeeld door zelf een financiële buyback-reserve in te bouwen waarmee coin-houders deze ook altijd aan Icecat kunnen verkopen.”

Daarnaast twijfelt Martijn sterk over de structuur van de nieuwe munt. “Het is bijna gebruikelijk dat bij een ICO 10 procent van de tokens verloren gaat aan hackers of andere problemen. Het veilig opslaan van digitale valuta is een wereld op zich. Vooral de kleinere spelers zullen daarvan de dupe worden. We kijken dus wat we daarvoor willen en vooral ook kunnen betekenen. Nemen we het risico dat mensen gedupeerd worden, doordat wij een nieuwe techniek omarmen?”

Toch is Martijn er nog niet over uit. “Het is voor ons echt een lastige kwestie. Natuurlijk denken we aan onze reputatie en kijken we naar veiligheid en betrouwbaarheid. Toch zien we ook redenen om wel de cryptowereld er bij te betrekken. Het zou kapitaal opleveren, want voor de mensen die vroeg genoeg zijn ingestapt, is betalen met cryptovaluta bijna hetzelfde als betalen met monopolygeld. Ze hebben er genoeg van, en zoeken manieren om hun risico te spreiden of zelfs om te verzilveren. Ja, in dat opzicht kun je cryptogeld bijna een piramidespel noemen.”

“Dat klinkt fout, maar daarmee hebben ze wel een compleet nieuwe wereld gecreëerd waar wij misschien straks de voordelen van gaan gebruiken. Dan past het niet bij onze bedrijfscultuur om die pioniers uit te sluiten. Je wilt de mensen die jouw automatiseringsslag mogelijk hebben gemaakt toch niet weren, alleen maar omdat zij daar ook voordeel bij hebben, of omdat ze nog niet 100 procent van de risico’s weg hebben kunnen nemen?”