Waar blijven de mannen in webwinkels?

Van oudsher zijn vrouwen degenen die thuis de meeste aankoopbeslissingen doen. Toch wijzen meerdere onderzoeken uit dat de rol van de man hierin groeit. Desondanks richten marketeers zich nog vooral op de vrouw. En dat is jammer, want hiermee lopen ze een steeds groter wordend deel van hun klanten mis.

In de marketingwereld worden mannen bijvoorbeeld vaak gezien als sporadische maaltijdbereiders. Want normaal wordt zoiets gedaan door de vrouw des huizes. Dénken ze. Maar het is een te ouderwets beeld, wat juist in deze moderne tijden op weerstand kan rekenen. En uit onderzoek van Yahoo! vorig jaar is gebleken dat meer dan de helft van de 2400 ondervraagde mannen in de leeftijd van 18 tot 64 zichzelf ziet als dé persoon in het huishouden die de boodschappen doet. En van die ondervraagde mannen vindt maar 22 à 24 procent dat zij aangesproken worden in reclames.

Mannen of vrouwen in reclame webwinkel
Hoe zit dat eigenlijk met webwinkels? Denken die, geheel in de trend van hun eigen platform, moderner dan de ouderwetse, vaak offline opererende vakbroeders? Of blijven zij ook hangen in het oude, vertrouwde beeld van de vrouw die het huishouden doet en dus ook de boodschappen?

Op zoek gaand naar het antwoord op deze vraag hebben we de ‘usual suspects’ genegeerd. Want of het nou online is of offline, reclames van electronicaketens zijn nou eenmaal primair gericht op de man, terwijl kledingwinkels vooral op vrouwen zijn gefocust. Dat heb je in de stenen winkels, maar ook in de webwinkels.

Fonq.nl
Op Fonq.nl zien we veel productfoto’s, maar die enkele foto’s waar mensen op staan, bevatten opvallend veel vrouwen. Kijk bijvoorbeeld eens naar deze fatboy, of de categoriepagina’s over wellness en tuinieren en klussen. Zijn fatboys soms niet voor mannen? En misschien dat wíj nu ouderwets klinken, maar volgens ons zijn het toch vooral de mannen die een bladblazer kopen en uiteindelijk hanteren.

Neckermann
Neckermann doet haast niets anders in hun online woon-afdeling. Oké, een halfnaakte vrouw in een slaapkamer zou nog wat twijfelende mannen over de streep kunnen halen, maar waarom is het een vrouw die de bankhoes strak trekt? (Ja, ook op de derde foto bij het product is het een vrouw.) En wie hangt volgens Neckermann de kleren te drogen aan het droogrek? Precies, de vrouw. Ook het opruimen van kleren is blijkbaar een typische vrouwentaak, als we de webwinkel moeten geloven. En getuige het grote aandeel aan vrouwen op de pagina met fitnessapparatuur mogen we aannemen dat Neckermann onze vrouwen te dik of te onsportief vindt?

 
Spreekt dit nou de vrouw aan of de man…?

Natuurlijk snappen we dat men door het tonen van foto’s waarop vrouwen staan in principe twee doelgroepen aanspreekt: de vrouw, die zich kan identificeren met de vrouw op de foto, en de man, die graag naar mooie vrouwelijke modellen kijkt. Maar toch zijn we niet helemaal blij met deze opvatting. Want in het geval van de bladblazende vrouw, kan een (vrij ouderwets denkende) man toch al snel denken dat het desbetreffende exemplaar meer iets voor vrouwen is. En is het vaak niet zo dat mannen liever niet gezien willen worden met ‘typisch vrouwelijke’ producten? Andersom lijkt in ieder geval minder vaak voor te komen, dus marketeers: waar blijven de strijkende mannen, de tuinierende kerels en de hardlopende jongens?